ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਡਿਟਾਕਸੀਫਿਕੇਸ਼ਨ
ਸਮਾਰਟਫੋਨ ਅਤੇ ਸਮਾਰਟ ਟੈਬਲਟਸ ਦੇ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਜਿੱਥੇ 24/7 ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਕਨੈਕਟਿਵਿਟੀ ਅਤੇ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ਦੀ ਭਰਮਾਰ ਹੈ। ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਦੁਨੀਆਂ ਮਨੁੱਖੀ ਜੀਵਨ ਦਾ ਇੱਕ ਅਟੁੱਟ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਗਈ ਹੈ। ਅੱਜ ਤਕਨੀਕ ਨੇ ਸੰਚਾਰ ਖੇਤਰ, ਸਿੱਖਿਆ ਖੇਤਰ ਅਤੇ ਉਤਪਾਦਕਤਾ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਹੈ। ਪ੍ਰੰਤੂ ਇਸ ਨੇ ਨਾਲ ਵਧੇਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਮਾਨਸਿਕ ਥਕਾਵਟ ਅਤੇ ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਨਿਰਭਰਤਾ ਦਾ ਕਾਰਨ ਵੀ ਬਣ ਗਈ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਜੋਂ ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਡਿਟਾਕਸੀਫਿਕੇਸ਼ਨ ਜਾਂ ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਡਿਟਾਕਸ ਦਾ ਸੰਕਲਪ ਉਭਰਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਸੰਤੁਲਨ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਕੁੱਲ ਮਿਲਾ ਕੇ ਸੁਖ-ਸ਼ਾਂਤੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰੋਤਸਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਕੀਤੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਜੀਵਨਸ਼ੈਲੀ ਦੀ ਤਬਦੀਲੀ ਹੈ।
ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਡਿਟਾਕਸੀਫਿਕੇਸ਼ਨ ਕੀ ਹੈ?
ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਡਿਟਾਕਸੀਫਿਕੇਸ਼ਨ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਸਮਾਰਟਫੋਨ, ਕੰਪਿਊਟਰ, ਟੈਬਲਟ, ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ਪਲੇਟਫਾਰਮਾਂ ਤੋਂ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਦੂਰ ਰਹਿਣ। ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਡਿਟਾਕਸੀਫਿਕੇਸ਼ਨ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਤਕਨੀਕ ਦੇ ਫਾਇਦੇ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਸਗੋਂ ਆਪਣੇ ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਉਪਭੋਗ ਨਾਲ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਰੋਕਣਾ, ਵਿਚਾਰ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਮੁੜ ਸੈੱਟ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਇਹ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਵਰਚੁਅਲ ਦੁਨੀਆ ਤੋਂ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਬੇਦਖਲ ਹੋਣ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਅਸਲੀ ਅਨੁਭਵਾਂ, ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਅਤੇ ਨਿੱਜੀ ਰੁਚੀਆਂ ਨਾਲ ਮੁੜ ਜੁੜਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਡਿਟਾਕਸੀਫਿਕੇਸ਼ਨ ਦੀ ਲੋੜ
ਅਜੋਕੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਰੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੀ ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਸ਼ਾਮਿਲਤਾ ਵੱਧ ਰਹੀ ਹੈ ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਤਕਨੀਕ ਦੇ ਭੌਤਿਕ ਅਤੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨੀਕ ਪੱਖਾਂ ਉੱਪਰ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵੀ ਵੱਧ ਰਹੇ ਹਨ। ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ ਕਈ ਖੋਜਾਂ ਅਤੇ ਸਰਵੇਖਣਾਂ ਨੇ ਤਕਨੀਕ 'ਤੇ ਵੱਧ ਰਹੀ ਨਿਰਭਰਤਾ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕੀਤਾ ਹੈ:
• ਸਮਾਰਟਫੋਨ ਦੀ ਆਦਤ ਹੁਣ ਇੱਕ ਵਿਹਾਰਕ ਆਦਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਆਦਤ ਦਾ ਭਵਿੱਖ ਮਾਪਿਆਂ ਅਤੇ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਹੋਵੇਗਾ।
• ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਕਰੀਨ ਟਾਈਮ ਨੂੰ ਨੀਂਦ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀਆਂ, ਧਿਆਨ ਦੀ ਘਾਟ ਅਤੇ ਉਦਾਸੀ ਵਰਗੀਆਂ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜੋ ਮਨੁੱਖੀ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਦਾ ਇੱਕ ਅਟੁੱਟ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।
• ਲੋਕ ਅਕਸਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ "ਬਰਨ ਆਊਟ" ਜਾਂ ਹਕੀਕਤ ਤੋਂ ਦੂਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਸੰਗੀ ਸਾਥੀਆਂ ਨਾਲ ਲਗਾਤਾਰ ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ "ਜੁੜੇ" ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
• ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸਕਰੀਨਾਂ ਦੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਨਾਲ ਮਾਨਸਿਕ ਤੇ ਬੌਧਿਕ ਵਿਕਾਸ ਰੁੱਕ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਸਰੀਰਕ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕਮੀ ਆ ਸਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਹੁਨਰਾਂ ਵਿੱਚ ਘਾਟ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਡਿਟਾਕਸੀਫਿਕੇਸ਼ਨ ਦੇ ਫਾਇਦੇ
1. ਮਾਨਸਿਕ ਸਫ਼ਾਈ ਅਤੇ ਘੱਟ ਤਣਾਅ
ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਇੰਪੁੱਟ ਤੋਂ ਆਰਜ਼ੀ ਛੁੱਟੀ ਲੈਣ ਨਾਲ ਮਨ ਨੂੰ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਕੋਰਟੀਜ਼ੋਲ ਦੇ ਪੱਧਰ (ਤਣਾਅ ਹਾਰਮੋਨ) ਨੂੰ ਘਟਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਸਥਿਰਤਾ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।
2. ਸੁਧਰੀ ਹੋਈ ਨੀਂਦ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ
ਸਕਰੀਨਾਂ ਤੋਂ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲਾ ਨੀਲਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਮੇਲਾਟੋਨੀਨ ਦੇ ਉਤਪਾਦਨ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਨੀਂਦ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਸੌਣ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਡਿਟਾਕਸ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਰੂਰੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਸਿਹਤਮੰਦ ਨੀਂਦ ਦੇ ਚੱਕਰ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।
3. ਵਧੀਆਂ ਧਿਆਨ ਅਤੇ ਉਤਪਾਦਕਤਾ
ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਵਿਘਨਾਂ—ਨੋਟੀਫਿਕੇਸ਼ਨ, ਅਲਰਟ, ਸੁਨੇਹੇ—ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਨੂੰ ਤੋੜਦੇ ਹਨ। ਡਿਟਾਕਸ ਧਿਆਨ ਦੇ ਪੱਧਰ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਨੂੰ ਮੁੜ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ।
4. ਅਸਲੀ ਜੀਵਨ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ
ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਰੂਪ ਦੀ ਥਾਂ ਤੇ ਅਸਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜੁੜੇ ਰਹਿਣ ਨਾਲ ਵਿਅਕਤੀ ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜੋ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਬੰਧਨਾਂ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।
5. ਆਦਤਾਂ ਅਤੇ ਰੁਚੀਆਂ ਦੀ ਮੁੜ ਖੋਜ
ਜਦੋਂ ਮਨੁੱਖ ਸਕਰੀਨ ਟਾਈਮ ਦੇ ਭਾਰ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਲੋਕ ਅਕਸਰ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਰੁਚੀਆਂ ਨੂੰ ਮੁੜ ਖੋਜ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਪੜ੍ਹਨਾ, ਕਲਾ, ਲਿਖਾਈ, ਚੱਲਣਾ ਜਾਂ ਸਿਰਫ ਕੁਦਰਤ ਵਿੱਚ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣਾ।
ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਡਿਟੌਕਸੀਫਿਕੇਸ਼ਨ ਲਈ ਰਣਨੀਤੀਆਂ
ਇੱਕ ਸਫਲ ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਡਿਟੌਕਸ ਲਈ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਫਲਾਈਨ ਜਾਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਛੋਟੇ ਅਤੇ ਹਾਸ਼ੀਆਵਾਰੀ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਦੇ ਬਦਲਾਵ ਵੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਬਦਲਾਵਾਂ ਦੀਆਂ ਨੈਤਿਕਤਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਆ ਸਕਦੇ ਹਨ:
ਡਿਵਾਈਸ-ਮੁਕਤ ਘੰਟੇ ਨਿਰਧਾਰਿਤ ਕਰੋ: ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਖਾਸ ਸਮੇਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਵੇਰੇ ਜਾਂ ਭੋਜਨ ਦੇ ਸਮੇਂ, ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਡਿਵਾਈਸ ਨਹੀਂ ਵਰਤਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ।
ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਆਫ਼ ਦਿਨ: ਹਰ ਹਫ਼ਤੇ ਇੱਕ ਪੂਰਾ ਦਿਨ ਸਕ੍ਰੀਨ ਤੋਂ ਦੂਰ ਬਿਤਾਓ (ਉਦਾਹਰਨ ਵਜੋਂ ਐਤਵਾਰ)।
ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ਨੂੰ ਸੀਮਤ ਕਰੋ: ਐਪਸ ਨੂੰ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹਟਾਓ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਨਿਰਧਾਰਿਤ ਸਮੇਂ 'ਤੇ ਹੀ ਵਰਤੋ।
ਸੂਚਨਾਵਾਂ ਬੰਦ ਕਰੋ: ਗੈਰ ਜਰੂਰੀ ਅਲਰਟਸ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਬੰਦ ਕਰੋ ਤਾਂ ਜੋ ਵਿਘਨ ਘੱਟ ਹੋ ਸਕਣ।
ਨੋ-ਫੋਨ ਜ਼ੋਨ ਬਣਾਓ: ਬੈੱਡਰੂਮ, ਭੋਜਨ ਦੀ ਮੇਜ਼ ਅਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਨੂੰ ਡਿਵਾਈਸਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਰੱਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਟ੍ਰੈਕਿੰਗ ਐਪਸ ਦਾ ਉਪਯੋਗ ਕਰੋ: "ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਵੈਲਬੀਇੰਗ" ਜਾਂ "ਸਕ੍ਰੀਨ ਟਾਈਮ" ਵਰਗੇ ਐਪਸ ਸਕ੍ਰੀਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਕੁਦਰਤ ਨਾਲ ਮੁੜ ਜੁੜੋ: ਬਾਹਰ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣਾ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਅਤੇ ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਰੀਸੈੱਟ ਕਰਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਤਰੀਕਾ ਹੈ।
ਕਾਰਜਸਥਾਨ ਅਤੇ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਡਿਟੌਕਸੀਫਿਕੇਸ਼ਨ
ਸੰਗਠਨਾਂ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ ਕ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਵੀ ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਵੈਲਨੈੱਸ ਦੇ ਮਹੱਤਵ ਨੂੰ ਪਛਾਣ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਕੁਝ ਕਾਰਜਸਥਾਨ ਹੁਣ ਲਾਗੂ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ:
• "ਨੋ-ਈਮੇਲ ਸ਼ੁੱਕਰਵਾਰ"
• ਉਪਕਰਣ-ਮੁਕਤ ਮੀਟਿੰਗਾਂ
• ਕਰਮਚਾਰੀ ਸੁੱਖ-ਸਮਰੱਥਾ ਪ੍ਰੋਗ੍ਰਾਮ ਜੋ ਆਫਲਾਈਨ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ
ਸਕੂਲ ਹੁਣ ਟੈਕ-ਫ੍ਰੀ ਕਲਾਸਰੂਮਾਂ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਛੋਟੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਅਤੇ ਸਕ੍ਰੀਨ ਆਧਾਰਿਤ ਸਿੱਖਿਆ ਦੀ ਥਾਂ ਸਰੀਰਕ ਖੇਡਾਂ ਅਤੇ ਰਚਨਾਤਮਕਤਾ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ।
ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਡਿਟੌਕਸੀਫਿਕੇਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਚੁਣੌਤੀਆਂ
ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਡਿਟੌਕਸ ਦੇ ਕਈ ਫਾਇਦੇ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਇਸਦੀ ਅਮਲੀਕਰਨ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ:
• FEAR OF MOVING OUT(ਛੱਡਣ ਦਾ ਡਰ) ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ 'ਤੇ ਘੰਟਿਆਂ ਬੱਧੀ ਚਿਪਕਾਈ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।
• ਵਰਕ-ਫ੍ਰੋਮ-ਹੋਮ ਮਾਡਲ ਸੰਚਾਰ ਲਈ ਸਕ੍ਰੀਨ ਦੀ ਨਿਰਭਰਤਾ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹਨ।
• ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਆਨਲਾਈਨ ਰਹਿਣ ਨੂੰ ਉਤਪਾਦਕਤਾ ਜਾਂ ਸਮਾਜਿਕ ਪ੍ਰਾਸੰਗਿਕਤਾ ਨਾਲ ਜੋੜਦੇ ਹਨ।
ਇਨ੍ਹਾਂ ਚੁਣੌਤੀਆਂ 'ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਉਣ ਲਈ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ, ਯੋਜਨਾ ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਜਾਂ ਸਾਥੀਆਂ ਤੋਂ ਸਹਾਇਤਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ।
ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਡਿਟੌਕਸੀਫਿਕੇਸ਼ਨ ਕੋਈ ਐਂਟੀ-ਤਕਨੀਕ ਅੰਦੋਲਨ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਇਹ ਮਨੁੱਖੀ ਸੁੱਖ-ਸਮਰੱਥਾ ਦਾ ਇੱਕ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਅਭਿਆਸ ਹੈ। ਇੱਕ ਐਸੇ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਜਿੱਥੇ ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਡਿਵਾਈਸ ਜੀਵਨ ਦੇ ਹਰ ਪਹਿਲੂ 'ਤੇ ਹਾਵੀ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਨਾਲ ਵਰਤਣਾ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਕਦੇ-ਕਦੇ ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਗ੍ਰਿਡ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਨਾਲ, ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਧਿਆਨ ਨੂੰ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਆਪਣੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਿਕ ਸਿਹਤ ਨੂੰ ਪੋਸ਼ਣ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਵਾਸਤਵਿਕ ਜੀਵਨ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਗਹਿਰਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਅਤੇ ਸੰਤੁਲਿਤ ਜੀਵਨ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਆਰਾਮ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਉਵੇਂ ਹੀ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਮਨ ਨੂੰ ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਚੁੱਪ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਡਿਜੀਟਲ ਡਿਟੌਕਸ ਕੋਈ ਵਿਲਾਸਤਾ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ 21ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਟਿਕਾਊ ਜੀਵਨ ਲਈ ਇੱਕ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ।
ਸੁਰਿੰਦਰਪਾਲ ਸਿੰਘ
ਵਿਗਿਆਨ ਅਧਿਆਪਕ
ਸ੍ਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਸਾਹਿਬ
ਪੰਜਾਬ।
