ਲੋੜ ਹਾਕ ਜਦ ਵੀ ਮਾਰੇ , ਤੂੰ ਬਣੀ ਸਹਾਰਾ ।
ਕਾਲਖ ਬਾਤ ਜਦ ਪਾਵੇ , ਨ ਬਣੀ ਹੁੰਗਾਰਾ ।।
ਉਬਲਦੇ ਪਾਣੀ ਵਰਗਾ , ਕਦੇ ਯੱਖ਼ ਠੰਡਾ ।
ਸਿੱਲੀ ਅੱਖ 'ਚੋਂ, ਕਿਰਦਾ ,ਜੋ ਮੋਤੀ ਖਾਰਾ ।।
ਵਕਤ ਦੀ ਤਸੀਰ ਨੇ ਵੀ , ਕੀ ਰੰਗ ਦਿਖਾਏ ।
ਮਨ ਸਦਾ ਰਹੇ ਥਿਰਕਦਾ ,ਜਿਉ ਥਿਰਕੇ ਪਾਰਾ।।
ਚਿੰਤਾ ਕਰਨੀ ਛੱਡ ਕੇ, ਆ ਚਿੰਤਨ ਕਰੀਏ ।
ਚਿੰਤਾ ਬਰਾਬਰ ਚਿਖਾ ਦੇ, ਹੈ ਪੱਥਰ ਭਾਰਾ ।।
ਧਰਤੀ ਸਵਰਗ ਬਣਾਉਣੀ ,ਜਿਸ ਨੇ ਵੀ ਸੋਚੀ ।
ਮੁੱਢੋਂ ਹੀ ਰੱਦ ਕਰਦੇ , ਸਵਰਗ ਦਾ ਲਾਰਾ ।।
ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਦਾ ਸਾਥੀ ,ਬੇ-ਵਫਾ ਨ ਹੋਵੇ ।
ਜਿਸ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਆਇਆ ,ਇਹ ਇਸ਼ਕ ਕੁਆਰਾ।।
ਦਿਨ-ਕਟੀ ਕਰਨ ਦੀ ਥਾਂ, ਜੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜਿਉਣੀ ।
ਔਲਖ਼ ਜੀ ਕਿਸੇ ਕੋਲੋਂ , ਲਓ ਤਰਕ ਉਧਾਰਾ ।।
* ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਔਲਖ਼