ਨਸੀਬ
====
ਸਾਡੇ ਪਾਟੇ ਕੱਪੜੇ ਵੇਖ ਕੇ ,
ਤੂੰ ਸਮਝ ਨਾ ਲਈਂ ਗ਼ਰੀਬ ।
ਅਸੀਂ ਦਸ ਨਹੁੰਆਂ ਨਾਲ਼ ਆਪਣੇ,
ਆਪੇ ਹੀ ਲਿਖੇ ਨਸੀਬ ।
ਤੂੰ ਕਰਮ ਸਮਝਦਾ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ,
ਪਰ ਅਸੀਂ ਆਖਦੇ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ;
ਹੁੰਦੀ ਕਰਾਮਾਤ ਵਿਵਹਾਰ ਦੀ ,
ਕੋਈ ਹੁੰਦਾ ਨਹੀਂ ਰਕੀਬ ।
ਮੂਲ ਚੰਦ ਸ਼ਰਮਾ .
ਰੁਲ਼ਦੂ ਹੱਥ ਬੰਨ੍ ਕਰਦੈ ਬੇਨਤੀ
=================
ਨੱਬੇ ਬੰਨਵੇਂ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ,
ਬੱਸ ਦਸ ਕੁ ਦਿਨ ਹੀ ਕਾਫ਼ੀ ਨੇ ।
ਰੁਤਬਾ ਮਾਤ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਸਹੀ ਮਿਲੇ ,
ਜੀਹਨੂੰ ਰੋਲ਼ਿਆ ਵਾਅਦਾ ਖਿਲਾਫ਼ੀ ਨੇ।
ਸਤਾਰਾਂ 'ਠਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜੋ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ ,
ਆ ਗਿਆ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਹੁਣ;
ਨੀਤੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਜੇ ਨਾ ਬਣੀਂ ,
ਨਹੀਂਓਂ ਬਖ਼ਸ਼ਣਾਂ ਕਿਸੇ ਮੁਆਫ਼ੀ ਨੇ ।
ਮੂਲ ਚੰਦ ਸ਼ਰਮਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ,